Jezus neemt een krachtig standpunt in tegen de wet van de Farizeeën en hun nauwgezette aanbidding, uitsluitend gebaseerd op uiterlijke zuiverheid.

Het wassen van je handen, een goede sociale en culturele gewoonte van hygiëne, werd gesanctioneerd door de Mozaïsche wet. Jezus negeert het hier om het primaat van innerlijke zuiverheid en liefde te benadrukken. Niet alleen dat, maar hij wil ons ook leren dat het geheim van innerlijke reiniging samenvalt met de praktijk van de essentie van de sharia, namelijk liefde.

Laten we dan proberen het vers van de Psalm te begrijpen en er een uitdrukking van ons gebed van te maken: “Naar uw heil, o Heer, blijf ik verlangen; uw wet brengt mij in vervoering.” (Ps. 119, 174). Zelfs Sint Paulus doet in de brief aan Galaten 5, 6 niets anders dan de nadruk leggen op de liefde: “Want in Christus Jezus heeft besnijdenis noch onbesnedenheid enig belang, maar alleen geloof zich uitend in liefde.”.

Er is dus geen tegenstelling tussen Geloof en Wet, wanneer de nadruk wordt gelegd op het primaat van de innerlijke zuiverheid in de sleutel van de liefde.