Deze gelijkenis maakt deel uit van het eschatologische discours dat de verwoesting van Jeruzalem en het einde van de wereld voorstelt. Je zou kunnen zeggen dat catastrofale gebeurtenissen tot terreur leiden. Maar Jezus moedigt aan: “richt u dan op en heft uw hoofden omhoog, want uw verlossing komt naderbij.”( Lucas 21, 28)

Jezus roept ons op om een ​​onbetwiste positieve houding aan te nemen. Jezus vergelijkt onze tijd met het winterseizoen, waarin de bomen kale takken hebben en geen bladeren. Het vertegenwoordigt de onvruchtbaarheid van een generatie die te veel op eigen kracht vertrouwt en niets anders meer kan bieden dan tekenen van de dood (familiale, economische, politieke, sociale, morele degradatie…).

Maar het levenszaad dat de Verrezene in het weefsel van de geschiedenis heeft gestoken, kan niet worden verstikt. Vandaar de oproep om de tekenen, hoe eenvoudig ook, van een onbeheersbaar leven te vatten. Gezwollen knoppen, nauwelijks zichtbare knoppen van jonge mensen, mannen en vrouwen uit alle lagen van de bevolking, die zich inzetten voor een wereld op menselijke schaal, voor een samenleving die beantwoordt aan Gods ‘droom’. Het ijverige en gelukkige wachten. Ja, de “zomer” met zijn vruchten “is nabij”!

Voor ieder mens van goede wil, en in het bijzonder voor de christen, die geroepen is om “licht van de wereld” te zijn, is het zijn missie niet om door te gaan met vruchteloze beschuldigingen, maar eerder om “de tekenen des tijds te lezen” om voorbereiden op het nieuwe leven.

Heer, geef mij ogen om de zaden van goedheid in mijn leven te zien. Geef mij de moed om het werk te steunen van degenen die hun leven aan dit goede wijden. Amen