sykakerk.nl

موعظة الاحد الاول بعد العنصرة للاب سعدي خضر

“فٱذهَبوا وتَلمِذوا جَميعَ الأُمَم، ….. وهاءَنذا معَكم طَوالَ الأَيَّامِ إِلى نِهايةِ العالَم”. (متى 28. 19-20)

“Gaat dus en maakt alle volkeren tot mijn leerlingen ….. Ik ben met u alle dagen tot aan de voleinding der wereld.”(Matteüs 28, 19-20)

 
Wat een warmte dragen deze woorden en hoeveel kracht stralen ze uit!
Het is niet zomaar een gebod, maar de hartslag van Jezus, vol liefde voor elke mens.
Een duidelijke, oprechte oproep die tot in het diepst van de ziel doordringt: sta op, beweeg, kom uit jezelf en breng aan de wereld een schat die niet verroest, een licht dat nooit dooft… het Evangelie van het leven.
De Kerk is niet geschapen om stil te blijven binnen vier muren, maar om een stem in de woestijn te zijn, een licht in de duisternis, een uitgestrekte hand voor elk dorstig hart.
Wij christenen zijn ondergedompeld in de genade van het geloof en het doopsel, niet om het voor onszelf te houden, maar om een brug te worden waarover Gods liefde de verre harten bereikt.
Een christen leeft niet voor zichzelf, maar ademt voor anderen, bemint, dient, heft gebroken harten op – maar boven alles: gelooft, getuigt en zaait geloof waar geen hoop meer is.
Als wij anderen in dit leven helpen om de hemel te bereiken, mogen wij ook zelf hopen op diezelfde genade.
“Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van de wereld.”
Deze woorden geven ons zekerheid dat God altijd met ons is en dat we niet alleen zijn in deze missie. Laten we vertrouwen op Gods belofte en met toewijding het Evangelie verkondigen aan anderen.

 

كم تحمل هذه الكلمات من دفء، وكم تفيض بالقوة!
ليست مجرّد وصية، بل نبض قلب يسوع، المملوء حباً لكل إنسان.
دعوةٌ صريحة، صادقة، تهزّ الأعماق:أن ننهض، أن نتحرك، أن نخرج من ذواتنا، وأن نحمل للعالم كنزاً لا يصدأ، وضياءً لا ينطفئ… إنجيل الحياة.
الكنيسة لم تُخلق لتبقى ساكنة بين الجدران، بل لتكون صوتاً في البرية، ونوراً في الظلمة، ويداً ممدودة لكل قلب عطشان.
نحن المسيحيين قد غُمرنا بنعمة الإيمان والمعمودية، لا لنحتفظ بها لأنفسنا، بل لنصير جسوراً تعبر من خلالها محبة الله إلى القلوب البعيدة.
المسيحي لا يعيش لنفسه، بل يتنفس لأجل الآخرين، يُحبّ، يخدم، يرفع المنكسرين، ولكن قبل كل شيء: يؤمن ويشهد، ويزرع الإيمان حيث لا رجاء.
إذا ساعدنا الآخرين في حياتنا ليصلوا إلى السماء، سيكون لنا رجاء راسخ بأن ننال نحن أيضاً تلك النعمة.

“هاءَنذا معَكم طَوالَ الأَيَّامِ إِلى نِهايةِ العالَم”

هذه الكلمات تُطمئننا بأن الله معنا دائماً، وأننا لسنا وحدنا في هذه المهمة. فلنثق في وعد الله، ولنعمل بجد واجتهاد لنُعلن الإنجيل للآخرين.

 

الاب سعدي خضر 

راعي كنيسة مار يوحنا الرسول في هولندا