Nathanaël vertegenwoordigt de weg van ieder mens die zich openstelt voor de gods genade. In de meeste gevallen maakt God zichzelf bekend door middel van bemiddeling. De ontmoeting met Hem vindt geleidelijk plaats. In het geval van Nathanaël komt eerst de Schrift, daarna volgt een concrete persoon: Filippo, die de reeds opgedane ervaring deelt. Nathanaël moet dan het vooroordeel overwinnen dat het vertrouwen blokkeert: “Uit Nazaret, kan daar iets goeds vandaan komen?..”, totdat hij zich overgeeft ondanks het bewijs dat zijn leven altijd onder de blik van Jezus heeft gestaan, zelfs als hij zich er allemaal niet van bewust was. Het christelijke leven is een verlichting, het afstand doen van de controle over alles en iedereen, het zichzelf verliezen om te putten uit de “onpeilbare rijkdom van Gods wijsheid en kennis!” (Romeinen. 11,33).
Er zijn enkele vooroordelen die we hebben tegenover onszelf en ook tegenover anderen: net als Nathanaël kan ook ik er minstens één benadrukken, om het te ontmaskeren en te kunnen omzetten in een zegen, met het Woord van God.