Jezus roept Levi (Matteüs), de belastingambtenaar, en zegt tegen hem: “Volg mij”, en onmiddellijk “stond hij op en volgde hem.” De vreugde is zo groot dat Levi (Mattheüs) veel van zijn vrienden uitnodigt aan zijn tafel met de discipelen van Jezus, en er hangt een feestelijke sfeer. En samen met de vreugde van het dagelijks leven, onze bevrijding niet alleen van het kwaad, maar ook van banaliteit, van schijn, van oppervlakkigheid en verveling. Hier, in gedachten houdend dat de evangeliepassage van vandaag een grote theologische diepgang heeft met betrekking tot het feit dat Jezus “niet kwam voor de rechtvaardigen (dat wil zeggen, voor degenen die denken en zichzelf zo noemen) maar voor zondaars”, en dat zijn wij.

Laten we letten op het eenvoudigste: Jezus zit aan tafel, eet en drinkt en spreekt als iedereen en met iedereen.

Deze coëxistentie en convergentie is een feit dat het overwegen waard is. De Jezus die vaak de stilte van verlaten plaatsen zoekt, die soms de nacht doorbrengt in gebed of in eenzaamheid blijft om te bidden bij het ochtendgloren, is dezelfde goddelijk-sterfelijke persoon die aan een banket zit met allerlei soorten mensen. Hetzelfde hart dat absolute intimiteit met de Vader in de Heilige Geest liefheeft, verlangt naar het gezelschap van mensen en veracht het nooit, zelfs niet aan tafel.

Gelukkig is deze waarheid vandaag leerzaam en leidend, aangezien er mensen zijn die eten terwijl ze tv kijken terwijl ze aan de eettafel zitten, nauwelijks een paar woorden wisselen of een persoon en een jurk bekritiseren.Hoeveel liever zouden we ontspannen en momenten planten van vreugde en blijdschap, zodat de Heer onder ons aanwezig is!

We moeten dit aspect van ons dagelijks leven opnieuw bekijken en de Heilige Geest vragen om te begrijpen hoe we een instrument van vreugde en vrede kunnen zijn en positief nieuws kunnen uitwisselen als we aan tafel zitten.