De opstanding van de zoon van de weduwe uit Naïn benadrukt naast de kracht van Jezus’ woord, ook andere aspecten. Hij beval de jongeman op te staan ​​en hij stond meteen op. Daarmee toonde hij zijn goddelijke autoriteit over leven en dood.
Deze gebeurtenis is uniek omdat Jezus de jongeman weer tot leven wekte zonder dat iemand Hem erom vroeg. Zo toonde Hij zijn initiatief om leven en genade aan te bieden. Noch de vrouw, noch de menigte verzocht hem om in te grijpen, maar hij ging zelf naar de weduwe toe wier enige zoon haar door de dood was ontnomen. De barmhartige Jezus begrijpt en verlicht het lijden van de mensheid. Het wonder van de opstanding van de dochter van Jaïrus en van Lazarus laat ook zien dat Jezus de Christus is die de dood kan overwinnen.
Een ander aspect van Jezus’ macht betreft het aanraken van de doodskist van de jongen. Met dit gebaar overtreedt hij volgens de Joodse wet de wettelijke grenzen, want het aanraken van een dode maakt de overledene onrein, maar die aanraking brengt leven voort. Jezus gaf het leven terug aan de zoon van de weduwe van Naïn en bracht vreugde terug na dood en wanhoop.