Met deze woorden onthult de heilige Paulus zijn nieuwe identiteit na zijn levende ontmoeting met Christus.
Die ontmoeting was geen voorbijgaand moment, maar een diepgaande ommekeer die zijn hele wezen heeft hervormd, zodat hij zijn leven, verleden en toekomst met de ogen van Jezus is gaan bekijken.
Deze vers is geen mooie slogan, maar een existentiële verklaring die zijn hele weg samenvat: Hij koos ervoor om aan zichzelf te sterven, met de Heer gekruisigd te worden – niet alleen lichamelijk, maar innerlijk.
Sterven aan egoïsme, aan trots, aan het oordelen over anderen…
Om ruimte te maken voor Jezus om in hem te leven, in hem lief te hebben, te vergeven en te dienen.
Hij leeft niet langer volgens zijn eigen verlangens of impulsen, maar volgens de Geest die hem van binnenuit leidt.
Dit is een uitnodiging aan elke gelovige:
maak Christus tot het middelpunt van je leven – niet slechts een deel, maar het geheel ervan.