Vandaag een uitnodiging van de Heer om de waarheid te zien. Een fundamenteel verschil tussen woorden en daden, tussen denken dat je gelooft en een huis op rots gebouwd. Jezus houdt niet van uiterlijke schijn en van het uitlachen van zielen door mooie praatjes. Noch van pracht en praal, noch van rituelen die niet gevuld zijn met waarheid en vitaliteit en niet leiden tot de bekering van het leven. Geloof dat niet beweegt, niet reageert en het leven van alledag niet in twijfel trekt, is twijfelachtig. Een God die altijd je beslissingen bevestigt en je niet toestaat je eigen keuzes te maken, is niet de God van Jezus Christus. De meesten van ons dragen nog steeds oude stereotypen met zich mee in onze gedachten. Als we ons zorgen maken over het uiterlijk en wat mensen zeggen om een ​​aura van respect te behouden, kunnen we God niet echt ontmoeten. Helaas zijn dit soort mensen moeilijk te veranderen. Ze zijn er nog steeds vrij zeker van dat ze het weten. Ze geloven dat ze zelfvoorzienend zijn en geloven dat ze God niet hoeven te ontmoeten, omdat ze geloven dat ze de religie hebben bezegeld. Maar we moeten weten dat God ons alleen bereikt als we ons hart openen. Hij veroordeelt niet, maar heeft lief en onderwijst; hij weerstaat trots. Laten we naar de vruchten kijken, laten we kijken hoe realistisch onze keuzes zijn. Het geloof dat gesloten blijft in de Kerk, dat op maandagochtend ophoudt te getuigen, zal ons leven en onze geschiedenis nooit veranderen.
Als christenen zijn we geroepen om vrucht te dragen. Na de mis beginnen we die te beleven, en onze mis gaat door op kantoor, op het werk en op school.