sykakerk.nl

موعظة الاحد الخامس بعد الدنح للاب سعدي خضر

"فتَذَمّرَ اليَهودُ على يَسوعَ لأنّهُ قالَ: أنا الخُبزُ الذي نزَلَ مِنَ السّماءِ"(يوحنا 6. 41)

“De Joden morden over Hem, omdat Hij gezegd had: “Ik ben het brood dat uit de hemel is neergedaald,” (Johannes 6, 41)

 

Voor het eerst werden de gesprekspartners van Jezus Joden genoemd. Het zijn inderdaad de Galileeërs die naar de leraar luisteren. Voor Johannes verwijst de term ‘Joden’ naar ongelovigen, de typische vertegenwoordigers van een wereld die vijandig staat tegenover de verschijning van de Zoon van God. De Joden morden zoals hun vaders in de woestijn tegen God en tegen Mozes morden, en kwamen in opstand tegen Gods plannen voor de verlossing (Exodus 16; vers 11). Morren is een teken van gebrek aan geloof en een uiting van struikelen over het mysterie van de menswording van de Zoon van God. Jezus beweert dat Hij het brood is dat uit de hemel is neergedaald, maar de Farizeeën kennen zijn vader en moeder; Daarom zijn ze verbaasd over zijn gewaagde uitspraken. Zij waren zich duidelijk niet bewust van de ware oorsprong van Jezus; Dit weten we niet met de ogen van het lichaam, maar met de blik van het geloof.
Jezus zegt dat de ultieme reden voor geloof ligt in de aantrekkingskracht van de Vader: “Niemand kan tot Mij komen, als de Vader die Mij zond, hem niet trekt” (Johannes 6, 44), Toen voegde hij toe: “wie gelooft, heeft eeuwig leven.”(Johannes 6, 47). Het eeuwige leven hangt af van geloof. Geloven is luisteren naar en eten van Jezus, het hemelse brood dat eeuwig leven geeft.
Geloof is een geschenk van God en de wortels ervan liggen in het goddelijke werk van de Vader. Dus: “Al wie naar de leer van de Vader geluisterd heeft, komt tot Mij” (Johannes 6, 45). Dat wil zeggen, hij gelooft in Jezus, het brood des levens.

 


لأول مرة، أُطلق على محاوري يسوع اسم اليهود. في الواقع، أولئك الذين يستمعون إلى المعلم هم الجليليون. بالنسبة ليوحنا فإن مصطلح “اليهود” يشير إلى غير المؤمنين، الممثلين النموذجيين للعالم المعادي لظهور ابن الله. لقد تذمر اليهود مثل آبائهم الذين تذمروا في البرية على الله وعلى موسى، متمردين على خطط الله للخلاص (خر 16؛ عدد 11). إن التذمر هو نقص في الإيمان ويعبر عن العثرة أمام سر تجسد ابن الله. يعلن يسوع أنه الخُبزُ الذي نزَلَ مِنَ السّماءِ، أما الفريسيون فيعرفون أباه وأمه؛ ولهذا السبب فإنهم يُفاجأون بتصريحاته الجريئة. ومن الواضح أنهم لم يكونوا على علم بالأصل الحقيقي ليسوع؛ وهذا لا يُعرَف بعيون الجسد، بل بنظرة الإيمان.
يسوع يقول أن السبب النهائي للإيمان يكمن في جاذبية الآب “لا يَقْدِرُ أَحَدٌ أَنْ يُقْبِلَ إِلَيَّ إِنْ لَمْ يَجْتَذِبْهُ ٱلْآبُ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي” (يوحنا 6. 44)، ثم أضاف: “مَنْ يُؤْمِنُ بِي فَلَهُ حَيَاةٌ أَبَدِيَّةٌ” (يوحنا. 47). الحياة الأبدية تعتمد على الإيمان. والإيمان هو الاستماع إلى يسوع وأكله، وهو الخبز السماوي الذي يعطي الحياة الأبدية.
الإيمان هو هبة من الله، وجذوره تكمن في العمل الإلهي للآب. لذلك: “فَكُلُّ مَنْ سَمِعَ مِنَ ٱلْآبِ وَتَعَلَّمَ يُقْبِلُ إِلَيَّ” (يوحنا 6. 45) أي يؤمن بيسوع خبز الحياة.

الاب سعدي خضر 

راعي كنيسة مار يوحنا الرسول في هولندا