Menu
موعظة عيد الميلاد للاب سعدي خضر
"أَلمَجْدُ للهِ في العُلَى، وعَلى الأَرْضِ السَّلام، والرَّجَاءُ الصَّالِحُ لِبَني البَشَر." (لوقا 2. 14)
"Eer aan God in den hoge en op aarde vrede onder de mensen in wie Hij welbehagen heeft." (Lukas 2, 14)
Vieren wij het mysterie van de geboorte van Christus, een gebeuren dat niet alleen de geschiedenis van de wereld heeft veranderd, maar ook ons hart wil vernieuwen.
De geboorte van de Heer is geen herinnering van één dag per jaar, maar een levende ontmoeting: God komt ons nabij, in onze zwakheid en in ons dagelijks leven.
Christus werd geboren in eenvoud, in een kribbe, te midden van armoede en duisternis, om ons te zeggen: waar je ook bent, het licht kan in jou geboren worden.
God kiest niet voor macht en rijkdom, maar voor het kleine en het eenvoudige.
De echte viering van Kerstmis begint wanneer wij Christus toelaten geboren te worden in ons hart, wanneer wij voor Hem de deur openen die dieper gaat dan de deur van ons huis.
Kerstmis is daarom een oproep tot vrede: om te vergeven, om nader te komen tot elkaar, om licht te zijn waar vermoeidheid, breuk of angst heerst.
Het is ook een oproep tot concrete liefde: een vriendelijk woord, een eenvoudige daad, een nabijheid die hoop schenkt.
Wanneer Christus geboren wordt in onze blik op elkaar en in onze manier van omgaan met de mensen, dan begint door ons heen een nieuwe geboorte van de wereld.
Laat ons bidden om een eenvoudig en open hart, zodat Kerstmis geen feest blijft dat wij vieren, maar een leven wordt dat wij elke dag opnieuw beginnen.
نَحْتَفِلُ بِسِرِّ مِيلادِ المَسِيحِ، الحَدَثِ الَّذِي لَمْ يُغَيِّرْ تَارِيخَ العالَمِ فَقَطْ، بَلْ يُرِيدُ أَيْضًا أَنْ يُجَدِّدَ قُلُوبَنَا.
إِنَّ مِيلادَ الرَّبِّ لَيْسَ ذِكْرَى لِيَوْمٍ وَاحِدٍ فِي السَّنَةِ، بَلْ هُوَ لِقَاءٌ حَيٌّ: اللهُ يَقْتَرِبُ مِنَّا فِي ضُعْفِنَا وَفِي حَيَاتِنَا اليَوْمِيَّةِ.
وُلِدَ المَسِيحُ فِي بَسَاطَةٍ، فِي مِذْوَدٍ، وَسَطَ فَقْرٍ وَظُلْمَةٍ، لِيَقُولَ لَنَا: أَيْنَمَا كُنْتَ، يُمْكِنُ لِلنُّورِ أَنْ يُولَدَ فِيكَ.
اللهُ لَا يَخْتَارُ القُوَّةَ وَالغِنَى، بَلْ يَخْتَارُ الصِّغَرَ وَالبَسَاطَةَ.
الاِحْتِفَالُ الحَقِيقِيُّ بِالمِيلادِ يَبْدَأُ حِينَ نَسْمَحُ لِلمَسِيحِ أَنْ يُولَدَ فِي قُلُوبِنَا، وَنَفْتَحُ لَهُ بَابًا أَعْمَقَ مِنْ بَابِ البَيْتِ: بَابَ القَلْبِ.
وَالمِيلادُ دَعْوَةٌ إِلَى السَّلَامِ: أَنْ نُسَامِحَ، وَأَنْ نَقْتَرِبَ مِنْ بَعْضِنَا، وَأَنْ نَكُونَ نُوراً حَيْثُ يَسْكُنُ التَّعَبُ أَوِ الخَوْفُ.
وَهُوَ أَيْضًا دَعْوَةٌ إِلَى المَحَبَّةِ العَمَلِيَّةِ، فِي كَلِمَةٍ طَيِّبَةٍ أَوْ عَمَلٍ بَسِيطٍ يَصْنَعُ رَجَاءً.
عِنْدَمَا يُولَدُ المَسِيحُ فِي نَظْرَتِنَا إِلَى بَعْضِنَا وَفِي طَرِيقَةِ تَعَامُلِنَا مَعَ النَّاسِ، تَبْدَأُ وِلادَةٌ جَدِيدَةٌ لِلعَالَمِ مِنْ خِلَالِنَا.
فَلْنَطْلُبْ قَلْبًا بَسِيطاً وَمَفْتُوحاً، لِكَيْ لَا يَبْقَى المِيلادُ عِيداً نَحْتَفِلُ بِهِ فَقَطْ، بَلْ حَيَاةً نَبْدَأُهَا كُلَّ يَوْمٍ مِنْ جَدِيدٍ.
الاب سعدي خضر
راعي كنيسة مار يوحنا الرسول في هولندا