Jezus gaf zijn lichaam niet voor zichzelf, maar voor ons.
En zo kunnen ook wij, als we Hem ontvangen, niet langer voor onszelf leven.
Hij zendt ons uit om een brood van hoop, troost en barmhartigheid te zijn voor wie eenzaam of verdrietig is; of hunkert naar liefde.
Op dit heilige feest van Sacramentsdag, laten we onszelf een eenvoudige maar diepe vraag stellen: Voor wie kan ik deze week “brood” zijn?
Misschien voor een zieke die een bezoek nodig heeft, iemand die vergeten is en wacht op een telefoontje, of gewoon een woord van hoop voor wie moe is van het leven.
Jezus in het sacrament van de Eucharistie is geen verre herinnering, maar een levende, levengevende aanwezigheid.
Hij wil niet alleen dat wij Hem eten, maar dat wij van Hem leven.
Niet alleen dat Hij in ons hart komt, maar dat wij zijn verlengstuk in deze wereld worden.
Zullen wij Hem toelaten om ons te veranderen in gebroken brood voor het leven van anderen?