Laten we nadenken over het mysterie van de verheerlijkte Heer terwijl Hij in de tijd van de Kerk werkt door middel van de apostelen die gezonden zijn om goed nieuws aan de hele schepping te prediken.
In de Bijbel vinden we herhaaldelijk het werkwoord ‘geloven’ als voorwaarde voor ‘verlossing’. Tegelijkertijd herinneren we ons de uitspraak van de profeet Jesaja: “De Heer God zegt: In Sion leg Ik een steen als fundament een steen van graniet, een kostbare hoeksteen als een hecht fundament. Wie gelooft, hoeft niet te vrezen.” (Jesaja 28.16).
Daarom is er een kruispunt in het bestaan ​​van ieder mens. Geloof in God door via Hem te zoeken naar de zin van ons bestaan ​​en werk, ondanks de moeilijkheden en uitdagingen in het leven. Of ontsnapping aan God en aan onszelf, interne desintegratie naar het punt van zelfveroordeling en eeuwige isolatie van de trinitaire liefde.
Ten slotte is er ook een criterium om de stevigheid van ons geloof te verifiëren: de ‘tekenen’ die gelovigen vergezellen. Dit is de nieuwe taal van de liefde: het vermogen om het dodelijke gif van het kwaad te herkennen dat ons bedreigt, de liefde die troost, bemiddelt en elke pijn in het hart verzacht.
Heer, ik weet dat de fundamentele keuze van het bestaan ​​geloof of ontsnapping is. Help mij door vast te houden aan UW vertrouwen in mij, om mezelf voor te bereiden om een ​​‘teken’ te zijn, zodat de wereld zal geloven dat U ‘God is Liefde’ bent. Amen