sykakerk.nl

موعظة أحد ولادة يوحنا للاب سعدي خضر

"وأَمَّا أَليصابات، فَلَمَّا تَمَّ زمانُ وِلادَتِها وَضَعَتِ ٱبناً فسَمِعَ جيرانُها وأَقارِبُها بِأَنَّ الرَّبَّ رَحِمَها رَحمَةً عَظيمة، ففَرِحوا مَعَها." (لوقا 1. 57-58)

"Voor Elisabet brak het ogenblik aan, dat zij moeder werd; zij schonk het leven aan een zoon. Toen de buren en de familie hoorden, hoe groot de barmhartigheid was die de Heer aan haar had betoond, deelden zij in haar vreugde." (Lucas 1, 57-58)

 
Deze verzen tonen ons een moment waarop de hemel de aarde raakt. Elisabet, over wie staat: “de Heer heeft haar grote barmhartigheid bewezen”, ontving niet alleen een kind, maar met hem begon ook de dageraad van een nieuwe zending voor Gods volk. Dit leert ons dat God de mens bezoekt op het juiste moment, zelfs wanneer alles onmogelijk lijkt.
En bij de geboorte van Johannes werd het huis vervuld met vreugde, niet alleen omdat een kind geboren was, maar omdat de barmhartigheid van God zichtbaar werd. De goddelijke aanwezigheid raakt de diepten van ons leven en verandert onvruchtbaarheid in vrucht, stilte in woord, angst in kracht en zwakheid in vrijheid en vertrouwen. En de Geest vraagt ons vandaag:
Waar hebben wij Gods bezoek nodig? In welk deel van ons hart wacht er vandaag op een aanraking van de Heer die het tot leven wekt? Welke verborgen hoek in ons dorst naar een woord dat haar uit droogte bevrijdt?
Toen Zacharias schreef: “Zijn naam is Johannes”, werd zijn mond geopend, zoals het evangelie vertelt. Dit is een diepe symboliek:
Wanneer wij met moed Gods wil verkondigen, opent de Heer in ons wat gesloten was en bevrijdt Hij wat gebonden was.
Johannes zelf verschijnt als een voorbeeld van iemand die zijn roeping zonder aarzeling leeft. Hij kwam “om voor de Heer uit te gaan en zijn wegen voor te bereiden”. Dit herinnert ons eraan dat ieder van ons een unieke zending heeft, en dat er in zijn hart een woord van licht is gelegd om het uit te spreken in een wereld die in duisternis verzonken is.
De profetie van Zacharias verkondigt dat Gods komst barmhartigheid en licht is “voor hen die wonen in duisternis en in de schaduw van de dood”. Dit omvat ieder bang hart, ieder vermoeid huis en ieder verdwaald mens. Want de Heer komt niet om te veroordelen, maar om onze voeten te richten op de weg van de vrede.
Tot slot nodigt het evangelie van Lucas ons uit om zoals Johannes te leven:
met een sterke geest en een hart dat weet dat zijn roeping is om de komst van Christus voor te bereiden in onze huizen, in ons werk en op de gezichten van de mensen die wij ontmoeten.

 

 

تُظهِرُ لَنا هذه الايات لَحظَةً تَتَلاقى فيها السَّماءُ مَعَ الأَرض. فَإِليصاباتُ الَّتي “رَحِمَها الرَّبُّ رَحمَةً عَظِيمَةً” لَم تَستَقبِلْ طِفلًا فَحَسب، بَل بَدَأَ مَعَهُ فَجرُ رِسالَةٍ جَدِيدَةٍ لِشَعبِ الله. وَهٰذا يُعَلِّمُنَا أَنَّ اللهَ يَفتَقِدُ الإِنسَانَ في الزَّمَنِ المُناسِب، وَلَو بَدَا كُلُّ شَيءٍ مُستَحِيلاً.
وَعِندَ وِلادَةِ يُوحَنَّا ٱمتَلَأَ البَيتُ فَرَحاً، لَيسَ فقط لِأَنَّ طِفلاً وُلِد، بَل لِأَنَّ رَحمَةَ اللهِ ظَهَرَت. فالحضور الإِلٰهِيَّ يَلمَسُ أَعماقَ حَيَاتِنَا، فَيُحَوِّلُ العُقمَ إِلَى ثَمَر، وَالصَّمتَ إِلَى كَلِمَة، وَالخَوفَ إِلَى قُوَّة، وَالضَّعفَ إِلَى حُرِّيَّةٍ وَثِقَةٍ. والرُّوحَ يَسأَلُنَا اليوم:
أَيْنَ نَحتَاجُ نَحنُ زِيَارَةً مِنَ الله؟ َفِي أَيِّ جَزءٍ مِن قُلُوبِنَا يَرتَقِبُ اليَوْمَ لَمْسَةً مِنَ الرَّبّ تُحيِيهِ؟ وَأَيُّ زَاوِيَةٍ خَفِيَّةٍ فِينَا تَتَعَطَّشُ لِكَلِمَةٍ تحييها مِنَ الجُفَاف؟
أَمَّا زَكَرِيَّا فَلَمَّا كَتَبَ: “اِسمُهُ يُوحَنَّا”، ٱنفَتَحَ فَمُه كما يقول لنا الانجيل. وَهٰذِهِ صُورَةٌ عَميقَة:
عِندَمَا نُعلِنُ مَشِيئَةَ اللهِ بِجُرأَة، يَفتَحُ الرَّبُّ في داخلِنَا ما كانَ مُغلَقاً، وَيُحرِّرُ ما كانَ مُقيَّداً.
وَيُوحَنَّا نَفسُهُ يَظهَرُ كَنَمُوذَجٍ لِمَن يَعيشُ دَورَهُ بِلَا تَردُّد. فَقَد جَاءَ “ليَسيرَ أَمامَ الرَّبِّ لِيُعِدَّ طُرُقَه” أَمَامَ الرَّبِّ. وَهٰذَا يُذكِّرُنَا أَنَّ:
لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنَّا رِسالَةٌ فَريدة، وَكَلِمَةُ نُورٍ أُودِعَت في قَلبِهِ لِيَنطِقَ بِهَا في عَالَمٍ غَارِقٍ فِي العَتَمَة.
وَنُبُوءَةُ زَكَرِيَّا تُعلِنُ أَنَّ مَجِيءَ اللهِ هُوَ رَحمَةٌ وَنُورٌ “لِلمُقيمينَ في الظُّلْمَةِ وَظِلالِ المَوت”. وَهٰذَا يَشمَلُ كُلَّ قَلبٍ خائِف، وَكُلَّ بَيتٍ مُتعَب، وَكُلَّ إِنسَانٍ ضائِع.
فَالرَّبُّ لَا يَفتَقِدُ لِيُدِين، بَل لِيُسَدِّدَ خُطانا لِسَبيلِ السَّلام.
وَفِي الخِتام، يَدعُونَا إنجيل لوقا أَن نَعيشَ مِثلَ يُوحَنَّا:
بِرُوحٍ قَوِيَّة، وَقَلبٍ يَعرِفُ أَنَّ دَورَهُ أَن يُمَهِّدَ حُضورَ المَسيحِ في بُيُوتِنَا وَأَعمَالِنَا وَعَلَى وُجُوهِ مَن نَلتَقِيهِ.

الاب سعدي خضر 

راعي كنيسة مار يوحنا الرسول في هولندا