Natuurlijk weten we dat de menigte die Jezus tegemoet rende bij zijn intocht in Jeruzalem, zwaaiend met olijf- en palmtakken en zijn persoon toejuichend, morgen dezelfde menigte zal zijn die zal roepen: “Kruisig hem!” Ze heeft geen geduld met de aarzelingen en aarzelingen van Pilatus.
De psychologie van de menigte is deze fluctuatie, dit luid schreeuwen volgens de mode van het tijdperk en de ideologische druk ervan. Gedurende het hele leven ernaar streven om geen mannen en vrouwen te zijn, maar slechts om groepen te zijn om hun overtuigingen te bevredigen in overeenstemming met hun verlangens.
Maar er is meer. Er is de beweging van wuivende takken: een beweging van feest, applaus dat gedeelde vreugde wordt. En bovenal is er dit gezang: Hosanna! Dit doet ons denken aan wat de engelen in Bethlehem riepen, wat betekent: “is u een Redder geboren, Christus de Heer” (Lucas 2. 11). In feite is deze koning zo nederig en vriendelijk dat hij zijn verzet tegen elk misbruik of geweld wil uiten door Jeruzalem binnen te rijden op een veulen. Ja, deze Koning is de vleesgeworden verlossing.