Het kruis heeft diepe betekenissen. Het wordt beschouwd als een centraal symbool van ons christelijk geloof en symboliseert Gods liefde en opoffering voor de redding van de mensheid. “Zozeer immers heeft God de wereld liefgehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat al wie in Hem gelooft niet verloren zal gaan, maar eeuwig leven zal hebben.” (Johannes 3.16). Het kruis vertegenwoordigt de gebeurtenis waarin Jezus Christus zichzelf overgaf om te verzoenen voor de zonden van de mensheid, zoals Paulus vertelt aan de Galaten: “die zich heeft gegeven voor onze zonden om ons te ontrukken aan de tegenwoordige slechte wereld, volgens de wil van God” (Galaten 1, 4). Hij stond drie dagen later op uit de dood, wat de overwinning op de dood en het kwaad symboliseert, zoals de apostel Paulus zingt: “Dood, waar is uw overwinning? Dood, waar is uw angel? … Maar God zij gedankt, die ons de overwinning geeft door Jezus Christus, onze Heer.” (1 Korintiërs 15, 55-57)
En daarna tot zijn leerlingen: “Wie mijn volgeling wil zijn, moet Mij volgen door zichzelf te verloochenen en zijn kruis op te nemen.”
Door het kruis leren we het concept van opoffering en onvoorwaardelijke liefde, zoals Christus het kruis droeg en lijden aanvaardde ter wille van het redden van anderen. “Wie mijn volgeling wil zijn, moet Mij volgen door zichzelf te verloochenen en zijn kruis op te nemen.” (Matteüs 16, 24) Dit leert ons dat volgelingen van Christus geloven dat het ware leven ligt in opoffering en onbaatzuchtige dienstbaarheid aan anderen.
Het kruis vertegenwoordigt ook verlossing en vergeving, omdat het ons eraan herinnert dat God ons onze zonden heeft vergeven door het offer van Jezus. “Ook u die dood waart ten gevolge van uw zonden en uw morele onbehouwenheid heeft God weer levend gemaakt met Hem. Hij heeft ons al onze zonden vergeven. Hij heeft de oorkonde met haar bezwarende bepalingen, die tegen ons getuigde, verscheurd. Hij heeft haar vernietigd en aan het kruis genageld.” (Kolossenzen 2, 13-14). Hij roept ons ook op om ons te bekeren en een leven te leiden dat wordt gekenmerkt door liefde en geloof. “Door de doop in zijn dood zijn wij met Hem begraven, opdat ook wij, zoals Christus door de macht van zijn Vader uit de doden is opgewekt, een nieuw leven zouden leiden.” (Romeinen 6, 4)
Het kruis werd een symbool van hoop: “En deze Mensenzoon moet omhoog worden geheven, zoals Mozes eens de slang omhoog hief in de woestijn, opdat eenieder die gelooft in Hem eeuwig leven zal hebben.” (Johannes 3, 14-15), omdat de dood van Jezus aan het kruis het begin was van zijn opstanding van Christus, die wordt beschouwd als een overwinning op de dood en eeuwig leven belooft.